Mantar yediğimde bilincimin bana oynadığı oyunlara bayılmıştım.
Bi o kadar da tırsmıştım tabi, o zaman bilinç biz öldüğümüzde başka bir kapı açıyor olabilirdi,
hayat bu kadar kısa değil o zaman yaşasın diye sevinmiştim.
Şizofrenleri ya da sokaktaki delileri daha iyi anlamıştım.
Dün Inception'a gittik. Bu kafayı taktığım bilincalti olaylari depresti yine tabi.
Christopher Nolan ( in Nolan we trust) rüyalar alemine dalmış.
İnsanların rüyalarına girip bilinçaltındaki bilgileri değiştirme gibi bi konudan film yapmış.
Film çıkışı lucid dreaming'e girdik reiki'den çıktık!
Bir de Ellen Page'in Paris'te gezerken o şehri hayalgücüyle değiştirmesi yok mu işte onun için bile izlenir yani!
